Index spelbeschrijvingen

Samenvattend
Positief: vormgeving om je vingers bij af te likken
Negatief: verwarrend complex

Beoordeling

Knizia's In de Ban van de Ring

Naam: In de Ban van de Ring Uitgever: 999 Games Aantal spelers: 2-5 Leeftijd: vanaf 12 jaar Ontwerper: Reiner Knizia Tijdsduur: ? Prijs: ongeveer 40 €

In de Ban van de Ring is een zogenaamd cooperatief spel: spelers spelen met elkaar, in plaast van tegen elkaar. Het spel bestaat uit verscheidene borden, met een hoofdbord, dat op tafel blijft liggen gedurende het spel. Het bijbord wordt tijdens het spel gewisseld wanneer een scenario is uitgespeeld. Verder bevat het spel een enorme hoeveelheid kaartjes (hobbitkaarten, actiekaarten, verzamelfiches etc.) en een speciale dobbelsteen.

De bedoeling is, om door Middle Earth te reizen en alle scenario's succesvol af te werken, voordat Sauron de hobbits (de spelers) heeft bereikt.

Mening

Moelijkheidsgraad
Verwarrend complex.

Speelplezier
Er zijn, als ik andere recensies zo her en der lees, nogal wat mensen bijzonder te spreken over In de Ban van de Ring. Ik ben daarop een uitzondering. Ik heb het spel slechts 1 keer gespeeld, maar het viel zo vreselijk tegen dat ik het beslist niet nog eens op mijn tafel wil zien. Ergens halverwege het spel hoopte ik stiekum dat we nu eindelijk eens door Sauron verslagen zouden worden, zodat we ermee konden stoppen.

Er zijn een aantal dingen die me enorm storen aan het spel. Ten eerste lijkt alles af te hangen van de gebeurtenisfiches, die gedekt op tafel liggen; die bepalen wat je volgende zet is. Met een slecht geschudde stapel kun je een overwinning al snel vergeten. Bovendien heb ik het gevoel dat ik aan het handje meegeleid wordt door het spel. Strategie is nagenoeg nihil: je trekt een gebeurteniskaartje, doet je ding, leest de eventuele aanwijzingen die op je actie volgen, en trekt weer een gebeurteniskaartje.

Cooperatief? Hmm, het is dat je inderdaad niet tegen elkaar speelt, maar de interactie is minimaal (en interactie is toch iets wat ik bij een cooperatief spel meer verwacht dan bij andere spelen). Soms moet 'het team' samen een bepaalde set kaarten inleveren om de een of andere volgende ramp af te wentelen. Maar daar houdt eigenlijk elke samenwerking mee op. Er wordt, door de spelers te laten beslissen of jokers of schilden ingezet worden, de indruk gewekt dat er sprake is van strategie, en 'belangrijke beslissingen'. Maar in feite is dat maar minimaal.

En als laatste: rommelige en verwarrende spelregels. Mijn inziens wordt dat veroorzaakt door het enorm aantal verschillende onderdelen in het spel. 'Avonturenspoor', 'Gebeurtenisspoor' etc. (om borden en bordvlakken aan te duiden), om nog maar te zwijgen over de benamingen van de verschillende fiches en kaarten.

Al met al ben ik beslist niet In de Ban van...Voor mij heeft dit spel een hoog 'nimmer wieder'-gehalte.

Design en functionaliteit
De borden zijn grafische meesterwerkjes, maar de fiches en kaarten vind ik grafisch nogal tegenvallen.

EINDBEOORDELING: